منظومه شمسی

منظومه شمسی

منظومه شمسی

منظومه شمسی

درباره نجوم

علم نجوم شاخه های مختلفی دارد. نجوم یک علم بسیار قدیمی است که از قرن ها قبل از میلاد شروع شده. تعیین زمان و ایجاد تقویم از علل اصلی ایجاد نجوم است که به نجوم ارتباط کامل و محسوس دارد. می دانیم که تقویم از هزاران سال پیش در قبایل مصری و بابلی به صورت کاملا ابتدایی بوده.کارهای ایرانیان هم در اختراع تقویم کاملا بدیع بوده.از چند دهه قبل یک شاخه جدید به نجوم اضافه شده به نام فضا. برخی از ستاره شناسان اعتقاد دارن که زیر مجموعه نجوم نیست. بلکه در کنار نجوم هست. به هر حال این شاخه جذابیت خاص خودش را دارد و نیز طرفداران خاص خودش را هم دارد.
جالب ترین شاخه نجوم که اکثر عوام رو به سمت خودش کشونده شاخه رصدی
است با نام نجوم رصدی. هیچ چیز جالب تر از این نبوده که با یک تلسکوپ یا دوربین زیر سپهر نیلگون دراز بکشی و یک نگاه سیر به آن بندازی. نگاه کردن به آسمان حتی با چشم هم زیبا و جذاب هست. اما رصدهای مختلفی وجود دارد. رصد مقارنه ها، گذرها، رویت هلال و گرفتگی ها از این دسته هستند. رصد اجرام مسیه هم در نوع خودش بی نظیر هست.که شامل رصد کهکشان ها،خوشه ها و دیگر اجرام می شود.البته رصد سیارات منظومه شمسی و قمرهاشون خیلی جالب است.

 

4 تمدنی که سعی در پیدایش علم نجوم داشتند :

1-تمدن چین(در کنار رود هونگ هو): توجه به خورشید گرفتگی، ماه گرفتگی، انقلاب تابستانی و زمستانی

2-تمدن بابل(در کنار رود دجله و فرات): استفاده از اهله ی ماه

3-تمدن هند(در کنار رود سند): پیشرفت در زمینه ی طالع بینی

4-تمدن مصر(در کنار رود نیل): توجه به حرکت ستارگان (هرم جیزه مهمترین هرمی است که در مصر قرار دارد و هر 4 جهت را نشان می دهد.)


برگرفته از کتاب: اساس ستاره شناسی_مایکل.ا.سیندر ترجمه:دکتر محمد تقی

عدالتی
نجوم به زبان ساده _مایزدگانی ترجمه:محمد رضا خواجه پور

موجودات فضایی

موجودات فضایی؛ واقعیت یا خیال؟

 

بیش از پنج میلیون سال است که هرازگاهی اخباری از رویت بشقاب پرنده‌ها و انسانهای فضایی گزارش شده است. تاکنون هزاران برگ پرونده محرمانه برای اثبات وجود این پدیده‌ها تحت بررسی قرار گرفته‌اند ولی هنوز هم بسیاری از جوانب مربوط به <فضایی‌ها> ناشناخته باقی مانده است. موضع دانشمندان نسبت به این گزارشات نیز وضعیت را بغرنج‌تر می‌نماید. به نظر می‌رسد که آنها میل دارند این حرف‌ها را رد کنند ولی باز هم چندان به حرف خود اطمینان ندارند. فضایی‌ها ارتباط نزدیکی به ارتش، علوم و سیاستهای تحقیقاتی قدرتهای جهانی دارند و این موضوع در برخی از مدارک محرمانه موسسات سری دولت‌هایی همچون آمریکا مثل CIA، FBI، وزارت اطلاعات، ناسا و > NORADفرمانداری دفاع هوایی آمریکای شمالی) وجود دارد.

برخی بر این باورند که این موسسات نه تنها از وجود فضایی‌ها آگاه هستند بلکه سعی دارند تکنولوژی‌هایی شبیه به تکنولوژی فضایی‌ها را نیز بسازند و ظاهرا به دانشمندان گفته شده است چشم خود را بر روی این موضوع ببندند و در نتیجه موسسات سری به راحتی آزمایشات مخفی خود را انجام می‌دهند.

<لئوناردو اسپرینگ> فضایی‌شناس آمریکایی از طریق منبعی موثق >که میل دارد نامی از او ذکر نشود) مدرکی به دست آورد که حکایت از وجود موجودات فضایی داشت. این مدرک متعلق به شانزدهم جولای سال 1947 است و ظاهرا قطعه‌ای از یک <شی پرنده> است. در آن سال پس از کشف این شی وقتی واحدهای نظامی و نیروی هوایی آمریکا این قطعه را مورد بررسی قرار دادند، به این نتیجه رسیدند که به دلایل مختلفی ممکن نیست ساخت کشور آمریکا باشد و با اطلاعات دقیقی که دارند، شوروی نیز نمی‌توانسته آن را بسازد. وقتی کارشناسان نظامی آن شی را دقیق‌تر مورد بررسی قرار دادند، قطعه‌ای شبیه به یک موتور اتمی درون آن یافتند. احتمالا این نیروگاه شبیه به یک تبادلگر حرارتی عمل می‌کرده است. یک قطعه پرنده نیز در قسمت جلویی این شی قرار دارد. دلایلی در دست است که نشان می‌دهد این شی با کنترل از راه دور هدایت می‌شده است. آیا این وسیله دلیلی بر وجود آدم فضایی‌های کاملا پیشرفته نیست؟ و به گفته این محقق جالب اینجاست که آن موسسات سری ابرقدرت‌های دنیا از این وسیله بهره گرفته‌اند و از روی آن بمب‌های اتمی را ساخته‌اند.

                                   

آدم فضایی‌ها در ماه

در سال 1969 سفینه <آپولو >11 به ماه فرستاده شد. گروه فضانوردان از جمله <آرمسترانگ>، <کالینز> و <اولدرین> پس از چندین ساعت حرکت به سوی ماه، خبر دادند که چند گلوله نورانی اطراف پایه‌های سفینه هستند و با همان سرعت به دنبال آن حرکت می‌کنند. این گزارش کارکنان مرکز کنترل را نگران کرد. سه روز گذشت و هیچ انفجاری رخ نداد و آنها به ماه رسیدند.

دستیار آرمسترانگ سالها بعد در این باره می‌گفت: <گلوله‌های نورانی در فاصله سه فوتی ما بودند. سه بشقاب پرنده به قطرهای پانزده تا سی‌متر. مثل این که از یک مخزن اصلی جدا شده بودند. صداهای عجیبی از فرستنده‌ها می‌آمد. آرمسترانگ موج فرستنده را عوض کرد و به اوپراتور گفت: <می‌خواهم بدانم جریان چیه؟> اوپراتور خبر نداشت چه شده است و پرسید: <چی شده؟ آنجا اوضاع خوبه؟> یکی از فضانوردان گفت: <قربان، یک چیزهای بزرگی کنار دهانه انفجار سفینه هستند. خداوندا! مثل این‌که روی آن نشسته‌اند. انگار از روی ماه دارند به ما نگاه می‌کنند.> پنج ساعت بعد که روحیه‌ها کمی بهتر شد آرمسترانگ و اولدرین تصمیم گرفتند از سفینه خارج شوند و به کالینز گفتند در سفینه آماده بماند تا در صورت بروز خطر به سرعت از ماه فرارکنند. دو فضانورد از سفینه خارج و در تاریکی گم شدند. در حالی که خانواده‌هایشان با چشمان هراسان بر روی زمین به مونیتورها خیره مانده بودند. زمان به کندی میگذشت تا این‌که بالاخره آرمسترانگ و اولدرین باز گشتند و آرمسترانگ آن جمله تاریخی را گفت <برای یک مرد قدم کوچکی است ولی برای بشریت پرشی بلند.> آنها اثری از آن شی‌های فضایی پیدا نکرده بودند اما سالهای پس از آن فضانوردان بارها و بارها چیزهای مشکوکی را در اطراف خود دیده‌اند.

 

آیا فضایی‌ها وجود دارند؟

در حالی که هرگز سند مطمئنی از وجود موجودات سیارات دیگر در دست نیست ولی بسیاری از مردم نمی‌توانند قبول کنند که در کهکشانی به این بزرگی که اندازه آن در حدود صد هزار سال نوری است، هیچ موجود زنده دیگری نباشد. این موضوع تا حدی پیش رفته است که در سالهای اخیر توجه خیلی‌ها به دولت آمریکا و ارتباط آن با فضایی‌ها جلب گشته و در این رابطه داستان‌های زیادی بر سر زبانها افتاده و فیلم‌های زیادی ساخته شده است و راست یا دروغ افراد بسیاری گزارش داده‌اند که با چشمان خود آدم فضایی‌ها را دیده‌اند.

 

لینک مطلب: www.ksabz.net

Ic 1805

 

 

Ic 1805 سحابی گسترده ای که به شکل قلب انسان در فضا می تپد ! با تلسکوپ اماتوری کوچکی می توانید به راحتی ان را شکار کنید.

سحابی گسترده ای به شکل قلب انسان در آسمان شب. اگر با دقت در ساختار آن نگاه کنیم دست آخر یاد خدای یکتا در افکارمان تجلی می یابد. خالقی که با قدرت خود توانسته چنین ساختارهای عظیم کیهانی را بدون تقلید از هیچ نمونه ای بیافریند. سحابی گسترده ای را که در شکل مشاهده می کنید بسیار شبیه به قلب یک انسان در فضاست. این سحابی در بین منجمان جهان هم با نام " سحابی قلب انسان " شناخته می شود. در کاتالوگ سیزده هزار جرمی آی.سی شماره 1805 را به خود اختصاص داده است. البته جالب است بدانید که این جرم در نقشه های آسمان شب به عنوان خوشه باز معرفی می شود نه سحابی گسترده ! رنگ قرمزش به خاطر وجود اتم های هیدروزن در ساختار آن است.تا کنون ستاره های درخشانی در آن دیده شده اند که بیش از 50 برابر خورشید جرم دارند. قطر آن 30 سال نوری است و فاصله تقریبی آن از ما 7500 سال نوری تخمین زده شده است. اگر مشتاق رصد آن هستید باید به سراغ صورت فلکی ذات الکرسی بروید. نرم افزارهای شبیه سازی آسمان شب مانند استاری نایت کمک خوبی برای پیدا کردن این جرم در آسمان محل شما هستند. اگر رصدگر تیزبینی باشید می توانید در زیر آسمانی صاف با یک تلسکوپ کوچک آماتوری به نظاره آن بنشینید

لینک مطلب:http://apod.nojum.ir